“Netekim(!)”le başlayıp “içün(!)”le devam eden konuşmaların bolca yapıldığı olmaz olasıca 12 Eylül 1980 askeri darbesi sonrasında ne hazindir ki dönemin Garnizon Komutanı(aynı zamanda Sıkıyönetim Komutanı) valilik binasına geldiğinde aracı il valisince Hükümet Binası bahçesinde karşılanıyor, Komutan önde, Vali arkada(!) son kata çıkıyorlardı.
Anayasaya göre Başbakan’ın başkanlığında toplanan Yüksek Askeri Şura toplantılarında Genel Kurmay Başkanı’nın masanın üst başındaBaşbakan’la birlikte ve eş koltuklarda oturması“askeri vesayet” ve filende olsa “eşbaşkanlık” görüntüsü oluşturuyordu. Dönemin “cesur” Başbakan’ı Recep Tayyip Erdoğan’ın 2011 yılından itibaren masa başında “tek başına” oturmaya başlaması bu görüntülere son veren bir “milat” oluyordu.
Yine, bir üst rütbeye yükselen askeri personelin rütbesinin, üstü “subay” tarafından takılması gelenek halini almıştı. 30 Ağustos 2016 sonrası gazetelerde yayınlanan haberlerde ise Adıyaman İl Jandarma Alay Komutanı (aynı zamanda Garnizon Komutanı) Yarbay Ercan Atasoy’un yükseldiği albaylık rütbesi Adıyaman Valisi Abdullah Erin tarafından takılıyordu. Bu da bir “milat” idi.
Ki 15 Temmuz 2016 askeri darbe teşebbüsünde bir er veya bir jeepin dahimenfur darbe yanlılarıyla birlikte hareket etmeyen alayın komutanı “demokrat” Atasoy’un,Demokrasi Nöbetlerinde halkla birlikte meydanlarda olduğunu o tarihlerde il dışında iken basında okumuştum.
Milliyet Gazetesinin 31.07.2010 tarihli haberinde ise Erzurum Mareşal Çakmak Askeri Hastanesi Başhekimi Adıyaman’a bağlı Kayatepe köylü Doç. Dr. TabipAlbay Abdurrahman Bakır’ın, Sağlık Astsubayı Mehmet Yaldız ve diğer yol arkadaşlarıyla birlikte yaralı 4 askerimizi insanüstü çaba göstererek kurtardığı bildiriliyordu.
Erzurum Kongresinin 91. yılı nedeniyle Karakaya Dağına; sırayla taşıyarak çıkardıkları 12 kiloluk bir Atatürk büstünü koymak için4 saat tırmanan ekip,3 bin 176 metrelik zirveye200 metregibi çok az bir mesafe kala, komutanları Albay Bakır’a gelen telefon üzerine büstle birliktedağdan koşarak geri iniyorlar.Doğubeyazıt’ta bir askeri araca kurulan tuzakla patlayan mayında ağır yaralanan6 askerin acil ameliyat ve tedavilerini yapmakiçin; hem de dağda 3 bin metreyi çıkışta harcadıkları emeği, döktükleri teri hiçe sayarak… Ve sonuçta, yaralıları taşıyan askeri helikopterden önce alana ulaşıp yaralı 1 binbaşı, 1 yüzbaşı, 1 uzman çavuş ve 1 erin ilk tedavisini oracıkta ambulansta, sonraki tedavilerini ise hastanede yaparakhayata dönüşlerini sağladıkları belirtiliyordu.
Sağcı-solcu, Alevi-Sünni, Kürt-Türk, zengin-yoksul demeden destek isteyenlerin yardımına koşan, bazen elinde neşterle ameliyata da giren “gönül insanı” Dr. Bakır’ı 5-6 yıl önce Ankara Kızılay’daki özel muayenehanesinin ziline “çat kapı”yapmak için bastığımda kapıyı açan olmamıştı. Eğer yakında veya hemen gelebilecek durumda ise geldiğimi iletmek için telefonla aradığımda, “ofis masraflarını karşılayamadığından birkaç ay önce kapatmak zorunda kaldığını, çünkü gelenhastalardan muayene ücreti isteyemediğini, yoksullardan ise zaten verseler de almadığını” söyleyerek yardımcı olabileceği konu varsa ilgilenebileceğini ifade etmişti.
2016 yılına geldiğimizde ise aynı “gönül insanı” Dr. Bakır’ın aynı özellik ve “güzelliğinden” dolayı bu kez İstanbul Adıyamanlılar Vakfı BaşkanıRamazan Aksoy tarafından teşekkür plaketi ile ödüllendirildiği gazetelerde yer alıyordu. Ki “insani meziyetler” konusundaki başarısını, uzmanı olduğu “beyin ve sinir cerrahisi” konusunda da bu kez Üsküdar Üniversitesi bünyesinde devam ettiren Prof. Dr. Tabip Emekli Kıdemli Albay Abdurrahman Bakır sıfatıyla…
Düşünüyorum da, bir zamanlar sivillerce “elini sıkmaktan” dahi kaçınılan veya “kaçındırılan” “aristokrat” subaylar yerine bazı “tabuların” yıkılmasıyla bu gün Allah’a şükür kavuştuğumuz “demokrat” subaylar döneminde milli iradeye inanmış her iki subay siviller eliyle ödüllendiriliyordu.
NEREDEN NEREYE…?
