SEVİMLİ İKİZLER

Heyecanı gün geçtikçe artıyordu.

Mutlu sona adım adım yaklaşıyordu,

Derken o gün geldi,

Doğum anı yaklaşmıştı,Bir çocuğu olacaktı,

Oldu da.

…………….

Ama hiç beklemediği bir olay oldu ve ikiz doğmuştu.

Bir beklerken iki sevinç,

Allah’ım ne güzel bir duyguydu….

Nihayet ikizler biraz büyüyünce onlara isim bulma telaşı arttı.

Öyle isimler bulmalıydı ki biri diğerini hatırlatsın.

Çünkü ikisi de birbiri kadar sevimliydi.

İkisini de çok ama çok seviyordu.

Onları ayırmak mümkün değildi.

Öylede yaptı.

Öyle isimler buldu ki

Aynı harflerden oluşuyor biri diğerini hatırlatıyordu.

İkisini de o kadar seviyordu ki birine seslenince diğerine de seslenmiş gibi haz duyuyordu.

……………………………………

Zaman ilerledi….

Ne Anne Baba nede çocuklar bunu hiç yadırgamadılar.

Ama bu mutluluğu kıskanan ve çekemeyenler oldu.

Sen çok seviliyorsun…..

Sen sevilmiyorsun………

Yani biri sevilen evlat,

Diğeri sevilmeyen evlat

Ama İnsan bu ya……

Bu telkinler zamanla etkisini gösterdi

Zamanla biri gurura kapıldı.

Ailem beni daha çok seviyor diye…

Diğeri üzüldü…

Ailem beni fazla sevmiyor diye.

Daha önce gülüşmelerden ve mutluluktan geçilmeyen eve bir hüzün çöktü.

Mutsuzluklar baş gösterdi.

Tartışmalar ve kavgalar süreklilik kazandı.

Oysa ki ikisi de bir Anne Babadan olma aynı kanı taşıyan aynı toprağın aynı coğrafyanın çocuklarıydı.

Zaman ilerledikçe bu kavgalar büyüdü,

Huzurun yerini huzursuzluk,Mutluluğun yerini kavgalar almıştı.

…………………………………

Bir gün Aile büyüklerinden biri,

Durun hele, ne yapıyorsunuz ,alıp veremediğiniz ne,

Durup düşündüler,

Arkalarına baktılar ki kocaman bir hiç.

Aslında onların birbirleriyle bir sorunları yoktu,

Tek sorun bu huzursuzluktan sebeplenenlerdi,

Acaba dediler.

Acaba………

Olur muydu ki,

Neden olmasındı.

Olmalıydı.

Olacaktı.

………………………….

BU İKİZLERİ TANIDINIZ MI?

Kalın sağlıcakla……………