MUTLAKA BARIŞ

Hükümetin açılım sürecinin somut göstergelerinden biri olan 34 PKK’lının Habur sınır kapısından Türkiye’ye giriş yapmaları ve karşılanmaları son günlerin en önemli gündemi haline geldi.

PKK’lıların teslim olmaları, barış süreci, bundan sonra olabilecek şeyler karşılama sırasında yaşananların gölgesinde kaldı maalesef.

Bunlar hiç konuşulmadı bile. Bazılarının açtığı bayraklar, posterler, resmi plakalı araçlar barış sürecini gölgede bıraktı. Belki bunlar bilerek yapıldı ve barış sürecinin önü tıkanmaya çalışıldı.

Bu süreçten birileri nemalanmaya çalıştı. Tribünlerden alkış almanın ince hesapları yapıldı.

Oysa bu durum belki de yakalayabileceğimiz en büyük fırsatlardan biri olabilirdi.

Şöyle ya da böyle kanın durması, bölgede istikrarın sağlanması, barış ortamının yaratılması ülkede yaşayan her bir ferdin menfaatine alacaktı. Bütün hesaplar bunun üzerine yapılmalı, gösterilecek her refleks buna göre gösterilmeliydi.

Karşılama sırasında yaşananlar birileri tarafından muhalefet malzemesi olarak kullanılarak milli menfaatlerimiz göz ardı edildi.

Provokatif olayların yanında bir de terörde birebir etkilenmiş, şehit vermiş, yaralanmış insanların öfkeleri ve gösterdikleri tepki ister istemez insan vicdanını etkileyen faktörlerden. Evet, onları anlamakta güçlük çekmiyoruz. Kolay değil tabiki. Yürekleri yanmış, hayatları zehir olmuş.

Yani bu vatan uğruna hayatlarını ortaya koymuş insanlar. Kana kan istiyorlar belki de. Ama unutulmamalıdır ki, Devlet kan gütmez. Devlet intikam peşinde olmaz. Devlet suç işlemiş olanları yakalayarak ıslahevlerine, cezaevlerine gönderir.

Devletten kan davası gütmelerini beklemek yanlış. Devletin görevi bu ülkeyi yarınlara hazırlamak, ülkede refah, huzur ve barışı sağlamak.

Şehitlerimiz için gazilerimiz için, haksız yere terörden zarar gören Türk olsun, Kürt olsun bütün insanlar için yüreğimiz yanar. Ama bilinmelidir ki, Devlet için geçmişten yaşananlardan çok gelecekte yaşanacaklar önemlidir.

Bizler yaralanmış, hırpalanmış, zarar görmüş olsak bile çocuklarımızın hiçbir günahının olmadığını, onları da bütün bunları yaşamaya mahkûm bırakmaya hakkımızın olmadığını düşünmeliyiz.

Birde bu sürece tepki gösteren, bu bölgeyi bilmeyen ülkenin batı, özellikle de sahil kesimlerinde yaşayan insanların tepkisi var.

Bu kardeşlerimiz de bir anlamda haklılar. Sadece kendi tanımlarına göre milli duygularla hareket ediyorlar. Doğuda yaşananları sadece dizilerde, haberlerde bildiklerinden burada yaşayan halkın ne kadar barışa ihtiyacı olduğunu iyi hesaplayamıyorlar bence.

Gece rahat uyuyamamayı, işsiz kalmayı, okuyamamayı, sağlıksız koşullarda yaşamayı gerçekten iyice düşünseler ne olursa olsun ülkenin genelinde huzur ortamının yaratılması için kendileri de katkı sağlarlar.

Çünkü milliyetçilik bunu gerektirir. Bütün vatanı tek parça olarak bilmek, bu topraklar üzerinde yaşayan bütün halkın tamamını sevmek değil midir milliyetçilik.

Bence barış yolunda tarihi bir fırsat yakalanmıştır. Yanlışlara hep beraber karşı çıkarız. Olaylardan ders çıkarırız. Hataların tekrarlanmaması için önlemler alırız. Ancak işin özündeki barış sürecini basit olaylara feda etmemeliyiz.

Türkiye Cumhuriyeti büyük bir devlettir. Bu süreçte de büyüklüğünü gösterecektir. Kolay olmayan bir yol seçilmiştir. İşi kökünden halletme niyeti ile yola çıkılmıştır. Dilerim başarılı olunur ve güzel vatanımız, aziz milletimiz huzura kavuşur.

Kardeşçe, barış ve huzur içerisinde yaşanacak yarınlar bizlerin olsun inşallah.

Fahrettin ÇELİK