Adıyaman’da özel bir tekstil işletmesinde asgari ücretle çalışan 250’ye yakın işçi, sendikaya üye oldukları nedeniyle İşten çıkarıldılar.
Yaklaşık bir haftadan beri işten çıkarılma sebebiyle demokrasi parkında eylem yaparak seslerini yetkililere duyurmaya çalışıyorlar.
“İşçiler burada vekiller nerede” sloganla yetkilileri çözüm üretmeye davet ediyorlar.
Demokrasi parkı, bu ilde eylemlere ve seslerini duyurmaya çalışan sivil toplum kuruluşlarına ev sahipliği yapıyor.
Adıyaman’ın kaderinde bu olsa gerek sahip siz bir memleket.
Bu işçilerin Seslerini duyu yan yok mu?
Bu işçiler bir haftadır evlerine ekmek götüremiyorlar.
Bunun farkında olan yetkililer var mı?
İşsizliğin ve yoksulluğun ne kadar acı olduğunu anlatmama gerek yok!
Anayasal hak olan bir insanın sivil toplum kuruluşuna ve ya sendikaya üye olması bu ilde suç olarak gözüküyor.
Hak aramanın ya da bir sendikaya üye olmanın bedeli, bu memlekette işsiz kalmaktır.
Bu ilde yüzlerce sivil toplum kuruluşları bulunmakta, ama hiç biri bugün işsiz kalan bu insanların sorunlarına çözüm üretmiyorlar, ya da üretmek istemiyorlar.
Medyanın karşısında sadece reklamdan ibaret bir şey yapmıyorlar.
Boşuna ırgat memleketi demiyorlar.
Bugün memlekete 250 ırgat daha kazandırdılar.
Irgatlık,daha çok yollarda ölüm demek,çile demek…
Bu insanların akıbeti ne olacak?
Bugün 250’ye yakın insanın işsiz kalması demek, bin ailenin geçim sıkıntısı yaşaması demektir.
Yaklaşık bir haftadan beri soğuk havalara rağmen yetkililere seslerini duyurmaya çalışıyorlar.
Üstelik belediyenin karışında bu ilin yöneticilerine sesleniyorlar.
İşçiler Burada, Vekiller Nerede!
