Yakınlarımı ziyaret için Manisa’ya gittiğimde parklardaki piknik masası ve barbeküleri görür, imrenir, “Neden memleketimde de yok?” diye hayıflanırdım. Geçen pazar günü Adıyaman Sümerbank Parkı’na gittiğimde imrenme sebebimin artık kalmadığını gördüm, sevindim. Fitnes aletleri, çocuk oyun grupları, koşu yolları, çeşmeler ile küçük de olsa voleybol ve basketbol sahaları, bayan kardeşlerimizce oracıkta sac üzerinde pişirilen ünlü Adıyaman Hıtabı, piknik yapan aileler, “Beşer”likten nasibini almamış Suriye diktatörü Beşar’ın topları ile belki de güzelliğinden eser kalmayan Hama şehrini çağrıştıran minyatür su değirmeni göze çarpanlar arasındaydı… Sümerbank bahçesi iken yarım asır önce dikilmiş uzun çam ağaçlarının korunması ise çevreye ayrı bir doğallık katıyordu. En azından uzaklara gitme zamanı veya imkânı olmayan ailelerin piknik alanı veya kafesinde oturup çay içme yeri niteliğindeydi. Belediye BaşkanıBüyükaslan ve ekibini bu park nedeniyle kutluyorum.
Allah selamet versin, Eski Belediye Başkanı Abdülkadir Kırmızı’nın planlayıp on yıl önce projesi bir üniversiteye yaptırılan Eğriçayı Parkı da 8 yıldır kullanıldığı moloz alanı olmaktan kurtarılıp Sümerbank Parkı’na benzer, hatta içerisinde hobi bahçeleri bulunan bir park alanı haline getirilse ne olur? Kıyamet mi kopar? Bırakalım önünden geçenler veya içerisinde gezinenler, Kırmızı ve Büyükaslan da dâhil tüm emeği geçenlere dua etsin… Hem, belediye başkanlığı görevi bittikten sonra resmen ortağı olduğu ancak tescillenebilen Mercan TV’yi satarak siyaseti noktaladığına ve“potansiyel rakip” olmaktan çıktığına göre bu parkın yapılması için kirvesiBüyükaslan’ın ne endişesi kaldı, bilemiyorum. Bu vesileyle Mercan TV’nin; yeni sahibi İbrahim Aslan ile birlikte Adıyaman’a da hayırlar getirmesini diliyorum.
Eski Başkan Kırmızı’dan söz açılmışken; 30.04.2012 tarihli Adıyaman’da Bugün Gazetesinde, Milli Gençlik Vakfı(MGV) Yurdunun, kendisinin çok yakını bir şirket adına tapuya tescilinin yapıldığı iddiasının yer aldığı haber yayınlandı, tekzip de edilmedi. Lakin öyle inanıyorum ki, beytül mal yiyicilerinin bu dünyada ve ahrette sonunun nasıl olacağının bilinciyle iki dönem “şehrül emin”lik yapmış üretken biri;eğer varsa bu vebalin altında kalmaz, dini duyguları ve siyaseti kirlenmekten kurtarıp arkasından koşan iyi niyetli insanları mahcup etmez, “Vakfa diye verdiğimiz zekât ve emekler kendisine haram olsun.” dedirtmez… Son kullanma tarihimizin yazılı olmadığı bu fani dünyada emaneti en kısa zamanda gerçek sahibine, yani MGV’na tapuda hibesini sağlayıp varsa bu vebalden kurtulur, bu vesileyle kendisindensonraki “vakfül emin”ler ile şehrül emin”lere de iyi örnek olur…
Ha… Dün ve bu gün; “sahip” veya “egemen”i olduğu halk arasında söylense de kendisine ait olduğu; hukuken kanıtlanması güç menkul, gayrimenkul ve iktisadi işletmelerin; kimlerin görevi bittiğinde “emanetçi”lerinin üzerinden alınıp muvazaa ile kaç el değiştirildikten sonra kendisi veya yakınları adına tapuya tescili yapılır veya satılarak “ak”lanır? Onu da bilemiyorum… Galiba bu tür netameli işler için Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulunun araştırma yapması gerekecek…
SÜMERBANK PARKI, SÖYLENENLER, TESCİLLENENLER…
