HAKİKATIN YERİNİ HEVÂ VE HEVESİN ALMASI

         Maddiyat bayrağı çekilmiş, insanlığın burcuna,

         Samimiyet, sadakatın sadece adı kalmış.

         Arkadan çekiştirmek, tatmin aracına dönüşmüş.

         Dürüstlüğün tahtına riyakârlık kurulmuş.

         * * * *

Hevâ ve heves almış, hakikatin yerini,

Dini nassları herkes kendine göre yormuş.

Sınırlanan alanlar keyfince şekillenmiş.

Rota çizen referansa herkes sırtını dönmüş.

        * * * *

Kendine uydurmuş, dine uymak yerine,

Keyfine engel olan ritüeller budanmış.

Yaşamı düzenleyen kuralların bir bir üstü çizilmiş.

Arzular istikametinde dine şekil verilmiş.

* * * *

Gelenek üstün gelmiş, kaynakların rağmına,

İnsanlara yaranmak haktan üstün tutulmuş.

Yalakalık, yağ çekme karaktere dönüşmüş.

Koltuk, makam uğruna ahlak bay pas edilmiş.

* * * *

        Karşı karşıya gelişte yüze gülerken,

Sırtını dönenin kuyusu kazılmış.

Gıybet, iftira sohbetlerin değişmez mezesi olmuş.

İnsan, kuzu postuna bürünen kurda dönüşmüş.

* * * *

        İnsanı yücelere çıkaran vasıf olan,

        İffetin yerini şirretlik almış.

Utanma duygusu bir kenara atılmış.

Hayânın adı irtica olmuş.

* * * *

Yalan galebe çalmış, gerçeğe karşı,

Güven duygusunun beli kırılmış.

Verilen sözlerin hükmü kalmamış.

Güven bunalımı toplumu derinden sarsmış.

Ziya AKTAŞ