Altı yedi yıl önce idi… Bir baba dostu büyüğümün çok ağır hasta olarak evinde yattığını duydum. Oğlunun, bir arkadaşımla da dostluğu vardı. Arkadaşıma durumu anlatarak birlikte ziyarete gitmemizi önerdim.
“Nasıl olsa birkaç gün sonra ölür, o zaman gideriz!” dediğinde kelimenin tam anlamıyla o anda donakaldım. Birkaç saniyelik duraksamadan sonra kendime geldiğimde “Bir insanı ziyaret etmek için illa ölmesini mi beklemek gerekir? Ben gideceğim…” diyerek tepkimi gösterdim. Bir süre sonra ziyarete gittiğimde ise hastada oluşan yaşam sevincinin etkisiyle; Allah ömrüne birkaç saat veya gün eklemiş miydi? Bilmiyorum… Tek bildiğim, okuduğu hayır duaları idi… Birkaç ay sonra da vefat etti. Ruhu şad olsun…
Şimdi diyeceksiniz ki, bunu niye anlattın? Hemen söyleyeyim;
Bir dostumun; zatürree teşhisiyle Adıyaman 82. Yıl Devlet Hastanesinde yattığını duyduğum 80-85 yaşlarındaki babası Mahmut Doğan’ı önceki gün ziyarete gittiğimde, aynı zamanda Kore gazisi olduğunu öğrendim. Sordum, Şehit Aileleri ve Gaziler Yardımlaşma Derneklerinden, İl Jandarma Komutanlığından veya Valilikten ziyarete gelen oldu mu, diye… Maalesef “Hayır” cevabını aldım.
Aklıma iki ihtimal geldi:
Birincisi, haberleri olmamıştır…
İkincisi, acı da olsa yukarıda ilk paragrafta özetlediğim anekdottaki gibi vefat etmesi mi bekleniyor? Bu ihtimali düşünmek bile istemiyorum doğrusu… Ama akıl işte… İnsan düşünmeden, düşündüğünü ise çoğu kez yazmadan edemiyor… Ünlü ceza hukukçusu Faruk Erem’in “Bir Ceza Avukatının Anıları” kitabının bir hikâyesindeki gibi…
1950’lerde aylarca süren zorlu deniz yolculuğundan sonra dünyanın diğer ucunda Birleşmiş Milletler çatısı ve ay yıldızlı bayrağımız altında Çinlilerle süngü ile savaşan ve sayıları gün geçtikçe eksilen Kore gazilerine madalya vermekle veyahut Gaziler Günü veya bayramlarda iki üç gaziyi evinde ziyaret etmekle ulusal görevimizi yerine getirmiş mi sayılıyoruz acaba?
İl Jandarma Komutanlığı ve Adıyaman Valiliğinin belki haberi olmayabilir, peki ilgili STK olan Şehit Aileleri ve Gaziler Yardımlaşma Derneklerinin nasıl haberi olmaz?
NOT: Güvenlik güçlerimize TASER elektro şok tabancası alınması gerektiğine dair 1.3.2012 tarihli “İngiliz Polisi Olsaydı Ölürler miydi?” başlıklı yazımı, bahsettiğimiz üzere e-maille 550 milletvekilimize gönderdim.Tabii ki e-mail açmaya zaman ayırabilenlerine!
“ÖLÜRSE GİDERİZ…”
