Adamın biri ölümünden sonra, dost ve arkadaşları ile mirasçılarının ne yapacaklarını merak etmiş ve dünya gözüyle bunu görmek için prova düzenlemiş…
Her şeyi ayarlamış, bir-iki sırdaşı dışında herkesin inanmasını sağlamış, eski deyimle tebdili kıyafet yaparak kendi cenazesinin arkasından bile gitmiş…
Sağlığında kendisine türlü methiyeler dizen bazı yakınlarının cenazesine bile gelmediğine, çocuklarının acaba babamızın kimseye borcu var mı, yok mu demeden “aman şu taziye ziyaretleri bitsin de malını paylaşalım.” Dediğine üzülerek de olsa tanıklık etmiş…
Mesele böyle…
Şimdi gelelim kendi meselemize; Bilindiği üzere birkaç gün önce Adıyaman’ın Karapınar Mahallesinde 4’ü Sünni 22’si Alevi kardeşlerimizin evine; arkalarında yetişkinlerin olup olmadığı ve hangi amaca hizmet için yapıldığı henüz bilinmemekle birlikte ilk bakışta edinilen izlenimle çocuklarca yapıldığı düşünülen anlamsız işaretlerin konulduğu görüldü. Naçizane dönem başkanlığını yaptığım Adıyaman Sivil Toplumu Destekleme Derneği adına yaptığım yazılı basın açıklamasında:
“Doğal olarak bundan dolayı ilgili çevrelerde oluşan endişe ve tedirginliği damarlarımızda hissediyor ve herkese geçmiş olsun diyoruz.
Bu tür hareketlerin, yıllardır birbiriyle kız alıp veren,kirve olan, ilişkilerinde mezhep ve meşrep ayırımı yapmayan Türk’ü Kürt’ü, Alevi’si Sünni’si, Süryani’si Roman’ıyla tam bir barış ve hoşgörü kenti olan Adıyaman halkının; olası kışkırtmalara kapılmadan sağduyu içerisinde bir birbiriyle daha çok kenetlenmesine vesile olacağını umuyoruz.” İfadelerini kullanmıştık.
Basın açıklamasındaki dileğimiz Allah’a şükür gerçekleşti, farklı inanç kesimlerinden tüm STK’lar olayın başından sonuna kadar kol kola birlikteliklerini gösterdi… Milletvekili Mehmet Metiner’in de dilediği üzere en güzel cevabı Adıyaman halkı kendisi verdi. Oluşan bu krizi, Adıyaman’ın “huzur kenti” imajının korunması anlamındaki fırsata dönüştüren; Alevi Dedesi olmasının ötesinde tüm toplumun Kanaat Önderi olan İnşaat Mühendisi Ali Büyükşahin ağabeyimiz başta olmak üzere; sabır ve sağduyuyu elden bırakmayan tüm çevreleri yürekten kutluyorum.Tabii ki vali, belediye başkanı ve il emniyet müdürü ile siyasi parti başkanlarıyla birlikte…
Bu; Adıyaman’ın Maraş olmadığını ve olamayacağını, hatta belki bu günkü Maraş’ın da artık eski Maraş olamayacağını göstermesi açısından son derece sevindirici bir gelişme…
Şimdi de ilk anlattığımız meseleye dönecek olursak, bu olayla birlikte artık birilerinin kendisinin öldüğüne dair prova(!) yapmasına, yani Karapınar’dakine benzer “balık avlamak için suyu bulandırma” provalarına gerek kalmadığı hafızalara kazınmış oldu.
Dileriz; “şer” düşünülen şeylerin, hep bu şekilde “hayır”lara vesile olması…
Âşık Yorgunî mahlasıyla “Ummanda Bir Damla” adlı kitabını yayınlayan Tuncelili Şükrü Çelik’in, belki de Adıyaman gibi yöreler için yazdığı “Bala Benziyor” şiirinden bir dörtlükle yazımızı noktalayalım:
“ŞER” DÜŞÜNÜLEN ŞEY “HAYIR” OLDU!
