Yıllar önce Hama katliamını anlatan bir kitap okumuştum. Doğrusu o zamanlar Hama ile ilgili çokta fazla bir bilgim yoktu. Kitabı sıradan bir romanmış gibi okumuş, roman olarak algılamama rağmen zaman zaman gözlerim dolmuştu.
Sonraları ise Hama’da gerçekten bir katliam yaşandığını öğrenmiş ve dönemin Suriye yönetiminden nefret etmiştim. 1982 yılında Hafız Esad’ın kardeşi –ünlü cellât– Rifad Esad komutasındaki birlikler kendi öz halkına karadan ve havadan saldırmış ve yaklaşık 40 bin Suriyeli vatandaş katledilmişti.
2 Şubat 1982 tarihinde Suriye’de devletin ordusu, aynı devletin vatandaşını kuşatmış, bütün şehri karadan ve havadan ateşe vermiş, buda yetmemiş kimyasal silah kullanılmıştı.
Gerçekçi olmayan bahanelerle kendi halkına top namlularını uzatan dikta yönetimi, oldukça vahşi yaptırımlar uygulayarak bir şehri toz duman etti.
Suriye yönetimi uzun yıllar baskı ve korku ile halkını sindirmeye çalıştı. Bazı demokratik oluşum ve kuruluşlar ile seçimler formaliteden öteye gitmedi. Belki de dünyada emsali görülmemiş bir şekilde ajan ve muhbir sistemi oluşturuldu.
Gün geldi buda yetmedi. Baskı ve zulüm barajı her geçen gün doldu taştı. Arap baharında Suriyelilerde fırsattan istifade özgürlüklerine kavuşmayı denedi.
1982 yılında Hama’da akla hayale gelmeyecek zulümleri yaşatan faşist yönetim, 2011 yılında medeni(!) dünyanın gözü önünde bütün ülkeye yaydı zulümlerini.
* * * *
Aslen Suriyeli olup, Türk vatandaşı olan bir gönül insanı ile sohbet etme fırsatı buldum.
Ailesinden birçoğunu Hama katliamında kaybeden ve kendiside o tarihte yurt dışında öğrenimini sürdürdüğü için sağ kurtulan bu değerli insan, Esad zulmünü gözleri dolu dolu anlatırken, “Tunus, Libya ve Mısır’daki ayaklamalar kısa sürede netice vermiş ve iktidarları devrilirken, nasıl olur da ABD, İsrail ve Avrupa’ya karşı gibi görünen ve dünyanın en anti demokratik rejimine sahip Suriye’de iktidar bu kadar direnebilir” dedi.
Bunun cevabını da yine kendisi veriyor; Çünkü yönetim aslında Siyonistlerle işbirliği içerisindedir ve onların emirleri doğrultusunda hareket etmektedir.
Gözleri zaman zaman uzaklara dalan bu gönül adamı, “Müslümanlar için kutsal olan Mescid-i Aksa işgal altındayken ve yanı başımızdaki komşumuz olan Filistinlilere dünya dar edilirken ‘cihat’ demeyen yönetim ne hikmetse başka yerlere mücahit göndermiş ve birçoğu şehit olmuştur.” derken de yine Esad yönetiminin maksadının Müslümanlar olmadığını, sadece nemalandığı yerlerden aldığı emirleri uyguladığını belirtti.
İsminin yazılması durumunda Suriye’deki akrabalarının zarar görebileceğini belirten bu değerli şahsiyetle, hele hele Hama katliamının yıldönümünde sohbet etmek benim için bir şanstı.
* * * *
Yeri gelmişken Suriye’ye yaptığım bir ziyaretteki bir anekdotu da paylaşmak isterim.
Güneydoğu’dan 17 gazeteci arkadaşla Suriye’ye yapılan bir geziye katılmıştım. Doğal olarak her tarafta Arapça yazılar ve insanlar Arapça konuşuyor.
Bize rehberlik yapan görevliye kaybolmamız durumunda otelimizi veya onları bulabilmemiz için bizlere yazılı birer kâğıt vermelerini söyledim.
Onlar da, sürekli kaybolmazsınız dediler. Ben ısrar ettim. Nihayet, rehber etrafına iyice baktıktan sonra kulağıma “kardeşim, siz 17 kişisiniz, bizim dışımızda, siz farkında olmayacaksınız ama size refakat eden 17 görevli olacak. Sizin yanlış bir adım atmanız durumunda kolunuzdan tutulur ve yanımıza getirilirsiniz” dedi.
O zaman anladım ki; rejimin bütün yaptığı iş iktidarını korumak için tedbir alması. Onun dışında halkın refahı ve mutluluğu onları pekte ilgilendirmiyor.
* * * *
Otuz yıl önce şehit edilen Hamalı Müslümanları rahmetle anarken, bugün en ağır işkencelerin yaşandığı bir açık cezaevi duruma getirilen Suriye’de işkence gören vatandaşlara direnme gücü ve sabırlar dilerim.
ŞİMDİ BÜTÜN SURİYE HAMA OLDU
