2-Abdullah Köroğlu: Demokrat Parti Malatya Milletvekili(Kâhta kökenli)
3-Hilmi Özbay: Demokrat Parti Malatya Milletvekili(Besni kökenli)
Allah’ın rahmetine kavuşmuş her üç milletvekilimiz de Adıyaman’ın Malatya ilinden ayrılarak ayrı bir il haline gelmesiyle ilgili yasanın Türkiye Büyük Millet Meclisindeki görüşmeleri esnasında kürsüden tek laf etmeyen vekillerimiz olmuşlar meğerse… Adıyaman, Kahta ve Besni kökenli olmalarına karşın!
Araştırmalara dayalı hemen bir ilginç anekdot daha aktarayım; bu vekillerimiz oylama esnasında da genel kurulda hazır bulunmamışlar, diğer bir deyimle yasa teklifinin karşısında olmadıkları gibi yanında görünmekten de çekinmişler(!) Buna karşın Kahtalı hemşerimiz İçel Milletvekili Hüseyin Fırat hem lehte konuşmuş, hem de evet oyu kullanmış.
Bu tarihi gerçekliğin nedenini bilmemekle birlikte ihtimalleri şöyle sıralayabiliriz:
1-Oylamadan haberleri olmamış olabilir.
2-Diğer milletvekillerinin kendi etkilerinde kalmadan kararlarını daha objektif vermelerine katkı sunmak istemiş olabilirler.
3-Adıyaman il olduğunda yeniden seçilme ihtimalleri zayıflayabileceğinden yine Malatya’ya bağlı ilçe olarak kalmamızda yarar görmüş, katılıp hayır oyu veremeyeceklerine göre en iyisi oylamaya hiç katılmamak, demiş olabilirler.
4-Malatya il örgütünü elinde bulunduran Malatyalı milletvekillerinin bir sonraki seçimde siyasi hışmına uğramak istememiş olabilirler.
6-Hilmi Özbay Besni, Abdullah Köroğlu ise Kâhta il olmadığı için bölge seçmenlerinin baskısına dayanamayarak katılmamış olabilirler. Bu ihtimal doğru ise Kırıkoğlu’nun katılmayışını nasıl izah edeceğiz? Doğrusu işte buna akıl erdiremiyorum.
Tabii ki bu sebepler çoğaltılabilir. Hem iyimser, hem de kötümser bakış açılarıyla…
Lakin günümüze baktığımızda belki en az 20 yıldan bu yana Malatya milletvekillerinin Adıyaman milletvekillerinden daha etkili olduklarını görüyoruz. Belki de Malatyalıların da bizlere göre daha çok memleketsever olmalarındandır. Çünkü Adıyaman’ın geleceğini Malatyalılar şekillendiriyor dersek herhalde çok mübalağa etmiş olmayız diye düşünüyorum.
Malatya Valisi Halil İbrahim Daşöz zamanında iki ilin ilköğretim okulları arasında başlayan Kardeş Okul projesinin Malatya tarafından başlatılması ile sit alanında olmasına karşın Malatya-Nemrut yolunun yapımı ve ayrıca Nemrut bağlantı yolu projesinin sürekli gündemde tutulmasını ve Çelikhan’ı illerine katma çabalarını buna örnek gösterebiliriz.
Malatyalı bir dostum, yarı espri ile karışık anlatmıştı; her yılın 1 Aralık tarihinde Adıyaman’da il oluşumuzu kutladığımız gibi Malatya da aynı tarihte, iyi ki Adıyaman’dan kurtulduk diye kutlama yapıyormuş(!)
Şaka bir yana; ASU TV’den Zekeriya Polat’ın başarılı sunumuyla 1 Aralık akşamı Kapalı Spor Salonunda düzenlenen gecede 1954 yılındaki ilçelerde oluşan siyasi havayı tekrar yaşayarak tarihi tekerrür ettirircesine bu kez aynı Kâhta ve Besni ilçelerinin adına belediye başkanlarının etkinliğe katılmayışı dikkat çekti… Keza Tut, Samsat, Gerger ve Sincik belediye başkanlarının da olmayışı… Üstelik mesajları bile yoktu… İlçelerden katılan yalnızca Çelikhan Belediye Başkanı Mehmet Bora olmuştu. “Yeter ki tanıtımımız olsun, Malatya’da da olsa giderim, Adıyaman’da da olsa giderim” demek istemişti belki… Hem de Adıyaman’dan ayrılıp Malatya’ya bağlanma çalışma ve söylentilerinin arşa yükseldiği kritik bir dönemde…
Özetlemek gerekirse demek ki, aradan 57 yıl geçmesine rağmen il coğrafyası olarak bazı önyargılarımızı halen yıkamamışız, tarihi içimize sindirememişiz. Siyasi hazımsızlık saikiyle “Mazi kalbimde yaradır” şarkısını söylemeye devam etmişiz…
İL OLMAMIZI İSTEMEYEN VEKİLLERİMİZ KİMLER?
