HALKIYLA BARIŞIK OLMAK…

"Gurbetten sılaya özlem çeken birisi olarak bu özlemiyle beraber, hemşerileriyle sürdürülebilir bir uyum ile birlik ve beraberlik noktasında kaynaşmak ve onları samimiyet ve muhabbetle kucaklamak en büyük dileğimdir.."(Gökhan BAYRAM)

Son 20 yıldır hemşerilerimizin, birer STÖ olan vakıf ve dernekleşmeler şeklinde biraraya gelerek örgütlenmeleri, biz "Gurbet'teki Adıyamanlıları" mutlu etmektedir.

Bunun bir sonucu olarak,başta "Adıyamanlılar vakfı" olmak üzere İstanbul'da kurulan 52 derneklerimiz, eğitim konusunda maddi durumu iyi olmayan öğrencilerimize burs vererek-maddi katkı sunmakta ve ayrıca sosyal ve kültürel alanlarda da rehberlik yaparak-onları yalnız bırakmamakta,dolayısıyla kendilerini geliştirmelerine imkan sağlamaktadır.. 

Ancak bizi üzen şeyin;Adıyamanlı gençlerin,her yıl yapılan Üniversite giriş sınavlarında nedense her zaman son sıralarda yer almalarıdır..

Buna rağmen, sıladan- gurbete gelip de yerleşen Adıyamanlı çok önemli "bürokratlara hukukçulara mühendislere doktorlara ve çeşitli üniversitelerde akademik kariyerde bulunan profesörlerimiz" var ve bunlarla gurur duyarak onurlanıyoruz da.

Şu belirtmekte yarar var: Sıladan gurbete gelip yerleşen ve 24 saat gece gündüz demeden çalışarak çok iyi seviyelere gelen çok değerli iş adamlarımızın da varlığıyla övünüyoruz

Aslında sihirli bir elin, bu yukarıda saydıklarımın üzerinde var olup, bir bütün olarak birliktelik gösterip,dayanışma içinde olmamız gerekirken,nedense kıskançlığımız, hasutluğumuzla ve çekememezliğimizle birbirlerimizi karalayıp, hakarete varacak şekilde eleştirilerimizi sıralıyor ve onları moral yönünden insafsızca çökertiyoruz..

Bu,herhalde Adıyamanlılara has bir davranış biçimidir ki,aynı iş kolundaki (branşındaki) insanlar bile birbirlerinin başarılarını çekemiyor ve  bu çekememezliklerini, birbirlerini zaman-zaman (meslektaşı)yabancılara bile gammazlayacak kadar ileri götürebiliyorlar..Ben bunun  üzüntüsü içindeyim

Bunları neden yazdığımı siz değerli hemşerilerimiz biraz anlamış olmalısınız.

Kendi memleketim Adıyaman’ın iller sıralamasında gereken yere gelememesinin,üstümüzde buruk etkisi büyüktür.Bu etki, gurbetteki başarılı ve yetkili hemşerilerimizin varlığına bakıldığında ve onların da hiç bir şey olmamış gibi sessiz,sakin durmaları ile  vurdumduymazlığı karşısında,içimizde bir utanca da dönüşebiliyor.. 

Toplantı ve panellerde konuşmaları çok seven ve laf cambazlığını da iyi beceren insanlarımızın bir çoğu nedense başımıza profesör kesilir.Ama iş icraata da gelince,bunların hiç birini çevrenizde bulamazsınız..Aradığınızda ise;Ya çok önemli bir ailevi işi çıkmıştır ve kendisi onu çözmek zorundadır,ya da Sayın bir devlet büyüğü kendisini alel/acele Ankara'ya davet etmiştir ki-davetinize icabet edemeyeceğinin derin üzüntüsü içindedir..

Buna rağmen;Bu kabuğu kırıp, bu bütünlüğü sağlayacak genç yetenekli çalışkan okumuş ve okumamış gençlerimizle bir adım daha ileri giderek bütünleşmeyi elbette ki bir gün sağlayacağız.İstanbul gibi bir metropoldeki çok önemli ilçelerde Adıyamanlıların yoğunluklu yaşamakta olduğu yerlerdeki sivil toplum örgütleriyle daha çok kaynaşmak üzere diyalogu artırmak ve kesmemek gerekir-diye düşünüyorum ki-Ben de zaten bunu yapmaya çalışıyorum..

Bu samimi duygularla; Geniş kapsamlı ve bütün sivil toplum örgütlerini içine alabilecek şekilde kurulacak bir (ADIYAMAN VAKIF VE DERNEKLERİ)federasyonunu beklemekteyiz.

Bizlere düşen çok önemli noktalarda bulunan hemşerilerimize desteklerimizi esirgememeliyiz.Umuyorum ve  umarak ümit ediyorum ki; bir gün gelecek, bu yazdıklarımın hayali ile yaşamakta olduğum rüyadan- uyanarak gerçekleştiğini de görebileceğim.. 

Bir yazar olarak hep memleket özlemiyle, memleket sorunlarıyla, memleketin sevilen sayılan insanlarını ön planda tutup, onları yüreklendirerek/desteklemek ve başarılarına katkı yapmaktır amacım..

GÖKHAN BAYRAM bunu söyler bunu yazar bunu dile getirir. Ancak, Sayın başbakanımızın deyimiyle; Haydi Adıyamanlılar sılada ve gurbette ''DURMAK YOK YOLA DEVAM'' başarılarınız daim ve kaim olsun.Her şey Türkiye ve Adıyaman için..

SAYGILARIMLA.