POPÜLİZMDE ÖLÇÜ KAÇIYOR–2

            Önceki yazıda ucuz popülizmin sakıncalarından bahsetmiş ve ülkemizde, geçmişte yaşanan birçok sıkıntının en önemli nedeninin siyasetçilerin bu sorumsuz tutumları olduğundan dem vurmuştuk. Aynı konuya, kaldığımız yerden devam edeceğiz.

            Bol keseden atıp tutmanın bir nedeni iktidar umudunun olmaması ise, diğer bir neden de Merkez Bankası’nın kasasındaki mevcut rezervin iştah kabartıcı durumudur. Bilindiği gibi, şu an itibariyle devlet hazinesi 95 milyar dolar rezerve sahip olup, bu meblağ, hesapsız kitapsız vaatlerin 2-3 yıllık finansmanını rahatlıkla karşılayabilecek seviyeyi ifade etmektedir. Ucuz popülizme sarılan partilerin iktidar şansları pek olmasa da, kazara iktidara gelmeleri halinde, hazinedeki mevcut rezervle birkaç sene durumu idare etme imkânını elde etmiş olurlar. Ondan sonra ise, kim öle kim kala!.. Zaten bu şekilde bol keseden atıp tutma, sorumlu bir yaklaşımın değil, ‘benden sonra tufan’ zihniyetinin tezahürü olduğunu herkesin teslim edeceği bir gerçektir.

            Popülizm, seçimlerde başarı şansı yüksek olan ve iktidar umudu taşıyan partilerin başvuracağı bir yöntem değildir. Popülizm iktidara talip olmanın değil, iktidarı bozmanın bir yöntemidir. İktidar adayı partiler daha ciddi projelerle halkın karşısına çıkma gereği duyarlar. Çünkü, verilen sözlerin hesabını vermek gibi bir konumda olduklarından, öyle bol keseden atıp tutma lüksleri olmaz, bu partilerin.

            Öte yandan iktidar şansı olmayan partiler ise, istediği kadar ucuz popülizm yapabilir, uçuk vaatlerde bulunabilirler. Sonuçta verdikleri sözlerden dolayı test edilme gibi bir durumla karşılaşma ihtimalleri olmadığından,  bu konuda herhangi bir endişe taşımamaktadırlar. Hani, ‘bekara karı boşamak kolaydır’ diye bir tabir vardır ya, işte bunların ki de o hesap!

            Bu tür popülist yaklaşımlar 1970-1990’lerin Türkiye’sinde prim yapmış olsa bile, günümüzde, seçmenlerin kazandığı bilinç düzeyi ve Ergenekon davası kapsamında bir çok karanlık noktanın aydınlığa kavuşturulmasından sonra seçmen nezdinde fazla etkili olması söz konusu değildir. Hatta böyle bir yaklaşım, Midyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olma riskini de bünyesinde barındırmaktadır. Herhangi bir parti kendi çekirdek seçmeni dışındaki seçmene açılım gerçekleştirirken, böyle gayrı ciddi söylemlerle kendi çekirdek seçmenini partiden uzaklaştırma ihtimali de yok değildir.

            Geçmişte, siyasetçilerin popülist yaklaşımları yüzünden ülkemizin yaşadığı ekonomik krizler ve buna bağlı olarak ortaya çıkan sosyal çalkantılar hafızalarda hâlâ canlılığını korurken, bugün bazı siyasetçilerin aynı yöntemlerde ısrar etmeleri ve bunlardan hâlâ medet ummaları,  ülkemiz açısından esef verici bir durumdur.

            Anılan dönemlerde iktidar koltuğunda oturanların IMF’nin kapısını sık sık aşındırdığı, ekonomik krizlerin birbirini izlediği, enflasyonun %100’lü rakamları bulduğu, milli paramızın adeta pula döndüğü, ülkenin 70 sentte muhtaç hale geldiği günler hafızalarda hâlâ canlılığını korumaktadır. Geçmişte ülkemizle ilgili yaşanmış olan bu olumsuz tablonun o günkü siyasetçilerin popülist yaklaşımlarının sonucu olduğu gerçeğini hiçbir zaman akıldan uzak tutmamak gerekir.     

            Etik olmamakla birlikte, bir oy devşirme yöntemi olarak, bazı siyasi partilerce belli ölçüler dâhilinde zaman zaman popülizme başvurulsa bile, bu konuda ölçüyü kaçırmamak son derece önemlidir. Bir defa ölçü kaçtı mı nerede duracağı hiç belli olmaz ve bunu kontrol altına almak imkânsız hale gelir.

            Popülist yaklaşımlarla yeni seçmen hedeflenirken hiç hesapta olmayan, çekirdek seçmenin kaybedilme tehlikesi de yabana atılamamalı; çünkü bir defa ölçü kaçtı mı uygulama ters teper istenmeyen sonuçların ortaya çıkması kaçınılmaz olur. Seçimlere kısa bir süre kala partilerimizin bu noktaya dikkat etmeleri kendi menfaatleri gereğidir. 12.05.2011