Yönetim Kurulu Üyesi ve Genel Sekreteri olduğum GAP Gazeteciler Birliği Mayıs ayı toplantısının Antalya’da yapılacak olması, yaz aylarının başlangıcı olması hesabıyla yoğun iş temposundan birazcık olsun uzaklaşma fırsatı yakaladık.
Cemiyet Genel Başkanı Sayın Zeynel Abidin Kıymaz ile birlikte önce Gaziantep’e gittik. GAP Gazeteciler Birliği Genel Başkan Yardımcısı İsmail Şahin ve Kilis İHA Muhabiri M.Ali Dağ ile birlikte, Güneş Gazetesi Sahibi İbrahim Ay’ı makamında ziyaret ettik.
Sayın Ay’a 2010 yılında Gaziantep ilimizde sahibi olduğu Güneş ve Oluşum gazetelerindeki yayınlarıyla Gaziantep’te bölgenin meselelerine dikkat çekici yayınları nedeniyle GAP Oscarı Gaziantep ilinde en başarılı gazeteci ödülü verildi.
Daha sonra Şehitkamil Belediye Başkanı Rıdvan Fadıloğlu’nu makamında ziyaret ettik. Sayın Fadıloğlu’na da 2010 yılında Gaziantep İlimizin Şehitkâmil Belediyesi Başkanı olarak sivil toplum örgütleriyle oluşturulan diyaloglardaki başarısı ve hayata geçirilen birimlerle vatandaşların isteklerinin, şikâyetlerinin en seri şekilde değerlendirmede gösterdiği hassasiyet nedeniyle, Büyükşehir belediyelerindeki en başarılı belediye başkanı olarak ödül verildi.
Gaziantep’ten sonra Kahramanmaraş’a geçerek nefis dondurma ve tatlıları afiyetle yedikten sonra Mersin’e doğru yol aldık.
Yol boyu esprilerle birlikte mesleki konularda fikir alış verişinde bulunarak yol alırken geçtiğimiz yerler ile Adıyaman’ı kıyasladım.
Allah bizlere neler bahşetmişti. Suyumuz var, toprağımız, güneşimiz, temiz havamız, genç nüfusumuz, kültürlü insanlarımız var. Doğu ile batı arasında bir yerdeyiz. Tarih boyunca çeşitli medeniyetlere beşiklik yapmışız. Tarihi ve turistik yerlerimiz var. İnanç turizmini sağlayan değerlerimiz var.
O halde neden komşu illerimizle aynı seviyede değiliz. Onlardan neyimiz eksik. Yol boyu kafamı kurcalayan sorulara cevaplar aradım. Bulduğum cevapların başında; Birbirimizi çekememezliğimiz, yani hasutluğumuz geldi.
Bir adım ileri gideni arkadan yakalayıp iki adım geri çekiyoruz. Alın teriyle, kendi becerisiyle bir makama gelen hemşerimizi takdir edeceğimize kıskanıp karalama yolunu seçtik.
Mersin’e vardığımızda ışıkları ışıl ışıl, insanın ruhunu okşayan bir estetikle ferahladığımı hissettim. Mersin, sahil şeridinin başlangıcı, Akdeniz’in incisi olarak adlandırılan güzel bir şehir. Düzenli, temiz, insanları sıcak bir yer.
Geceyi Mersin’de, sahile yakın bir pansiyonda geçirdik. Sabah güneşin ilk ışıkları ile uyanarak, çiçeklerin üzerine düşen yağmur damlacıklarının parıltısı ve turunç kokusunu içimize sindirerek, deniz manzaralı, doğal tereyağı, bal, tulum peyniri ile kahvaltı yapmanın keyfini yaşadık.
Yola koyulduğumuzda, yokuş aşağı inerken bir ara Kıymaz, ani bir frenle durarak, “Görüyor musunuz arkadaşlar, buranın tavuk ve horozları bile ne kadar de mutlular” dedi.
Evet, gerçekten bana da öyle geldi. Hayvanların mutluluğunu bilemiyorum ama insanları mutlular. Bir birileri ile uğraşmıyorlar. Herkes kendi işinde gücünde. Kendi menfaatleri ile birlikte toplumun refah ve mutluluğu için çalışıyorlar. Devletten kendine yararlı olan şeyleri değil, kamu yararına olacak şeylerin yapılmasını bekliyorlar.
Kendi kendime soracağım çok soru var daha. Allah’tan yol uzun ve düşünecek daha çok zamanım var.
ANTALYA TOPLANTISINA GİDERKEN
