Önyargı; insanın sağlıklı düşünmesini engelleyen,hakkaniyet ölçüleri içinde tarafsız muhakeme yapma yetisini yok eden amansız bir illettir. Olaylara önyargılı yaklaşan bir insan, önyargının şekillendirdiği, kafasının içindeki kalıpların dışına çakarak değişik açılardan olaylara bakma ve sağlıklı bir değerlendirme yapma imkânına sahip değildir. Böyle biri, kafasının içindeki önyargının ördüğü duvarların içine hapsolmuş, beyni bu yaklaşımın esiri olmuştur.
Toplumsal olayların, kargaşanın ve terörün diğer nedenlerinin yanında bir nedeni de, önyargıların esir aldığı beyinlerin yanlış değerlendirmeleridir. Geçmişteki birçok savaş ve çatışmaların sebebinin de, yine önyargının yönlendirdiği liderlerin kaprisleri ve maceracı yaklaşımları olduğunu söylemek, yanlış bir değerlendirme olmasa gerek. Bu yüzden insanlığın başına nice gaileler açılmış, ülkeler felaketten felakete sürüklenmişlerdir.
Bağnazlıktan (taassup) beslenen önyargının daha da hoşgörüsüz ve tahammülsüz bir hal aldığı bilinen bir gerçektir. Bağnaz ve önyargılı insanlar, olaylara hep kendi penceresinden baktıklarından; onlar açısından, kendi düşünceleriyle örtüşen her yaklaşım iyi, güzel ve yararlıdır. Bunun dışında kalan yaklaşım tarzları ise, kötü ve tehlikelidir. Dolayısıyla bu tehlikeli(!)düşüncelerle mücadele edilmeli ve bunlar yok edilmelidir. Bu yaklaşım tarzının sonucu olarak, yanlış bir zemin üzerinde haksız bir mücadelenin yolu açılmakta ve kargaşa ortamına adeta davetiye çıkarılmaktadır.
Yanlış zemin üzerinde bu haksız mücadelenin temelleri atılırken, bağnaz ve önyargının esiri olmuş insanlar için, dürüst insanları karalamak, çamur atmak, hakaretlerde bulunmak, yargısız infazlar yapmak çok da önemli değildir. Onlar için varsa yoksa, kendi önyargılarının şekillendirdiği sakat düşüncelerini hayatta geçirmektir. Bu faaliyet sürdürülürken, ister istemez arada dürüst insanlar hırpalanmakta, rencide olmakta ve yara bere içinde kalmaktadırlar.
İftira atmayı ve insanlara kara çalmayı kendine meslek ittihaz etmiş insanlar için; demokrasi, insan hakları, özgürlükler, kişilik haklarına saygı vb. insanlığın ortak değerlerinin da fazla bir önemi olduğu söylenemez. İşlerine geldi mi söz konusu değerlere sarılmakta, bazen bunları tu kaka etmekte bir sakınca görmemektedirler. Bu insanlar için tek bir gerçek vardır. O da kafalarının içindeki belli kalıplara sıkışmış olan kendi dar düşünceleridir. Bunun dışındaki her düşünce, her yaklaşım tarzı yanlıştır(!) ve bunlara hayat hakkı tanımamak esastır.
Bu insanlar düşüncelerini hâkim kılmaya çalışırken, namuslu ve dürüst insanları hak etmedikleri sıfatlarla yaftalamakta asla bir beis görmezler. Bu konuda bazen ölçüyü kaçırmakta; hayatında hiç kimseye yaltaklık etmemiş, dünya menfaati namına kimseye boyun bükmemiş ve hayatta hep dik durmayı kendine şiar edinmiş insanları bile karalamakta bir an olsun tereddüt etmezler!
Bazen, yaftalamakta kullandıkları kimi sıfatların yaftalanan insanlar üzerinde son derece yabancı ve eğreti durdukları gözlenebilmekte, adeta beyaz bir kumaşa siyah bir yamanın yapılması mesabesinde tezat teşkil etmektedir. Bu şekilde haksız ve gerçek dışı ithamlarda bulunmaları yüzünden, bu insanlar güven kaybına uğramakta, itibar katsayıları sürekli olarak aşağıya düşmektedir.
Gelecek yazıda aynı konuyu işlemeye devam edeceğiz. Haftaya buluşmak dileği ile…
ÖNYARGININ ESİRİ OLMUŞ BEYİNLER-1
