WİKİLEAKS BELGELERİNİ NASIL OKUMALI?

            Üç gündür bu belgelerle yatıp bu belgelerle kalkıyoruz. Adeta Wikileaks kasırgası dünyayı kasıp kavurmaktadır. Adı geçen belgelerin sızdırılmasının Amerika’nın 2. 11 Eylül’ü olarak anılması boşuna değildir.  Nasıl ki, Amerika’da İkiz Kulelere yapılan saldırı, tarihe 11 Eylül olarak geçmiş ve Amerika’nın dünya siyasetini yeni baştan gözden geçirmesi ve yeniden şekillenmesinin yolunu açmışsa, Wikileaks belgelerinin sızdırılması olayı da, diplomasinin 11 Eylül’ü olarak anılmayı hak etmektedir. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Bu belgelerin sızdırılması Amerika’nın dünyaya bakış açısını deşifre etmesi açısından büyük bir öneme sahiptir.

            Belgelerin sızdırılmasının aslı, bulundukları ülkelerdeki diplomatların, oradaki devlet adamları ve siyasilerle ilgili tuttukları notlar ve derledikleri gözlemlere dayanmaktadır. Bu tür belgelerin, nasıl olsa, dışarıya sızmayacağı rahatlığı ve pervasızlığı ile kaleme alındığı anlaşılıyor. Fakat, ABD açısından korkulan oldu ve belgeler çarşaf çarşaf yayınlanmaya başlandı. Irakta görev yapan bir erin söz konusu belgeleri Wikileaks  internet sitesine servis etmesi ile bütün gizli sırlar açığa çıkmış oldu.

            Her ülkenin yöneticileri ve siyasetçileri az çok olumsuz sıfatlarla yaftalanırken, İsrail’in sütten çıkmış ak kaşık muamelesine tabi tutulması, doğrusu, dikkate değer bir durumdur.

            Söz konusu notlarla ilgili belge nitelemesi biraz abartılı kaçmaktadır. Daha çok sağda solda duyulan dedikodu mahiyetindeki söylentilerden ibaret olan tespitler olup, pek inandırıcı bir tarafı bulunmamaktadır. Olumsuz yaftalanan ülkeler açısından bir değer taşımamakla birlikte Amerika’nın dünyaya bıkış açısını ve ikiyüzlülüğünü deşifre etmesi bakımından büyük önemi haizdir. Belgelerin yayınlanmasından itibaren hiçbir ülkenin, Amerika’ya güvenleri kalmayacak, ‘vazgeçilmez dost ve stratejik ortak’ ifadelerinin laftan öte bir anlamının olmadığı anlaşılmış olacaktır. Bundan böyle Amerika’lı diplomatlar bulundukları ülkelerde birer gazeteci muamelesi göreceklerdir.

            Adı geçen belgelerde Türkiye’nin ağırlıklı olarak anılması, ülkemizin önemini ve dünyada artan ağırlığını göstermesi bakımından dikkate değer bir tespittir.

             Belgelerde geçen, Başbakan Tayyip Erdoğan’ın, İsviçre bankalarında sekiz ayrı hesabı olduğu hususu, belgelerin amaçlı ve sistematik bir şekilde sızdırıldığını düşündürmektedir. Başbakan’ın İsviçre bankalarında hesabının olması hususu maksatlı bir yıpratma kampanyası  ve dezenformasyon olduğu açıkça görülmektedir. Zaten Amerika’da etkili olan neo-conlar, İsrail Devleti ve Yahudi lobisinin Türkiye ile ilgili iyi emeller beslemedikleri öteden beri bilinmektedir.  Bu üçlü ittifaka göre, “Türkiye vazgeçilmez öneme sahip bir ülkedir; fakat  işler Tayip Erdoğan’ın başında olduğu Ak Parti ile yürümez” noktasındadır. Yani bu ittifak Ak Parti’yi tamamen gözden çıkarmış bulunuyor. Bunların amacı; “Tayyip Erdoğan’ın karizmasını çizmek, böylece yükselen grafiğinin çıkışını durdurmak ve yapabilirlerse, Ak Parti’yi iktidardan düşürmektir.

            Söz konusu ittifak, daha önce Türkiye’de, her dediklerini kolayca kabul ettirdikleri teslimiyetçi yönetimlere alışkın olduklarından, ilk defa, şahsiyetli ve bağımsız bir dış politika takip etmek suretiyle, onlarla ters düşen bir iktidarın iş başında olmasını kendi çıkarlarına aykırı bulmakta ve bu nedenle hırçınlaşmaktadırlar. Ne yapıp edip kendi çizgisindeki teslimiyetçi bir yönetimi iş başına getirmenin çabası içine girmiş bulunuyorlar.

            Dışarıda tüm bunlar olurken, içimizdeki bir kısım medya ve Ana muhalefet partisinin, adeta dış güçlerden medet umarcasına, bu safsataların üzerine atlamaları, gerçekten ülkemiz için utanılacak bir durumdur.

             Aslında bu notları kaleme alanlar da, bundan medet uman içerideki, menfaat devşirmeye çalışan kesimler de, Tayip Erdoğan’ın İsviçre bankalarında herhangi bir hesabının olmadığını gayet iyi biliyorlar. Öyle olsaydı, Amerika ve İsrail one munıte ve Mavi Marmara olaylarında bunu kullanmakta bir saniye bile geri durmazlardı. Amerika, kesinlikle söz konusu belgelerle kalmamış, mutlaka İsviçre nezdinde gerekli araştırmaları yapmış ve böyle bir hesabın mevcut olmadığını teyit ettirmiştir.  Öte yandan Başbakan’ın kendinden emin bir tavır alması ve meydan okurcasına “Bunu ispat ederlerse, bu görevden ve siyasetten çekilmeye hazırım.” demesi, bunun bir iftirada olduğunu açıkça göstermektedir.

            O halde, gerçekleri ters yüz eden böyle bir iftiraya neden gerek duyuldu? diye insanların kafasına soru işaretleri düşebilir. Bu, tamamen   “çamur at izi kalsın” mantığının bir sonucudur. Yani yıpratma amaçlı bir kampanyadır.

            Yabancı güçlerin Türkiye yöneticilerine yönelik iftiralarından medet uman bir kısım medya ve Ana muhalefet partisinin içine düştükleri acziyet ülkemiz açısından vahim bir durum arz etmektedir. Oysa, tüm kurum ve kuruluşların, ülkemizi küçük düşüren bu kampanyaya karşı tek yumruk olması gerekirdi!

            Benim açımdan en büyük hayal kırıklığı, demokrat duruşuyla adını duyuran ve bu yolda büyük mücadeleler veren, demokrat duruşunu ve ilkeli yayıncılık politikasını çok takdir ettiğim “Taraf Gazetesi”nin olayın üzerine atlaması ve bunu manşetine taşımasıdır. Umarım, bu gazete yanıldığını anlayacak ve bir şekilde bunu telafi edecektir!

03.12.2010

Ziya AKTAŞ