Sayın Prof. Dr. Necmettin Erbakan Türk siyasetinde önemli bir yere sahip. Bu ülkede başbakanlık yapmış, zor dönemeçlerden geçmiş, çile çekmiş…
Milli görüşün mimarı olan Erbakan Hoca’nın zekâsı gerçekten süper.
Türk siyasetine seçkin isimler kazandırdı. Kendisinin içinde yer almadığı ancak onun öğrencileri sayılan ekip bugün iktidarda, ülkeyi yönetiyorlar. Hatta Reis-i Cumhur olan Sayın Abdullah Gül’de aynı gelenekten gelmiş bir siyasetçi.
Gerek yaşı itibariyle, gerek aldığı ceza nedeniyle siyasetten uzak kalan Sayın Erbakan’a gereken saygı gösterildi. Partisi içerisinde her türlü konuda kendisine danışıldı, bilge ve akil insan olarak fikirleri önemsendi.
Recai Kutan, Sayın Erbakan’ın tam da istediği genel başkandı. Usta-çırak ilişkisinden öte sürekli emanetçi kalan Kutan’dan sonra Numan Kurtulmuş gibi bir lider partiye fazla geldi.
Sayın Kurtulmuş ile birlikte Saadet Partisinde farklı bir rüzgâr esti. Erbakan’a saygılı ama kendi doğrularından da vazgeçmeyen bir lider profili çizdi. Bu tutumu ülke genelinde kabul gördü ve kendisine sempati duyulmasına neden oldu.
Özal sonrası siyasi sahnede Recep Tayyip Erdoğan, Muhsin Yazıcıoğlu ve Numan Kurtulmuş isimleri milliyetçi muhafazakâr insanların üzerinde bir iz bırakmıştır. Hatta bazen bu üç lider niye aynı partide değiller diye hayıflandığım olmuştur.
Numan Kurtulmuş liderliğindeki Saadet Partisinde yönetim beklenenden farklı oldu. Emanetçi lider veya şartsız itaat eden lider olmadı. Hal böyle olunca da, şimşekleri üzerine çekti, komplolara maruz kaldı, parti içinde çatlak sesler yükselmeye başladı.
Önüne gelen sorunlar karşısında Numan Kurtulmuş gerçek bir lider gibi dik durmasını bildi. Davulun birinin boynunda, tokmağın başkasının elinde olmasının yanlış olacağını bilen Kurtulmuş baskılara boyun eğmedi.
İşte bu dik duruşu bana rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu ve Başbakan Erdoğan’ı hatırlattı.
Numan Kurtulmuş’lu Saadet Partisi yapıcı siyaset, tutarlı kararlar ve demokratik yapısı ile gün geçtikçe güçleniyordu. Herkesin kafasında Erbakan Hoca’nın artık bir kenara çekilip, bilge ve akil kişi olarak danışılan ağabey görevi üstlenmesi, yönetim işine karışmaması gerektiği düşüncesi var. Ama son gelişmeler bunun böyle olmayacağı düşüncesini kuvvetlendirdi.
Rahat bırakılmayan Numan Kurtulmuş’un bu partiyi, bu şekilde idare etmesinin kolay olmayacağı, fanatik partililerin destekten öte köstek olacakları görünüyor.
Kurtulmuş, genel anlamda parti tabanından destek almışa benziyor. Parti il başkanları ve belediye başkanlarından destek aldı. Bu şu demek; Kurtulmuş’un tercihi her ne olursa olsun ileriki zamanlarda Türk siyasetinde bu isim var olacak.
* * * *
Necmettin Erbakan’ın oğlu Fatih Erbakan’ın “Numan Kurtulmuş siyasi alt yapıdan gelmedi. Teşkilatlarda çalışmadı, akademik bir süreçten geldi. Ayrılmak isterse bir bölünmeye yol açmaz. Numan Bey bir seçim veya kongre kazanarak gelmiş değildir.” şeklindeki demecini çok basit ve yakışıksız buldum.
Yani Sayın Kurtulmuş’un bir anlamda atanmış bir genel başkan olduğunu söylüyor.
Fatih Erbakan kendisinin görev alması hususundaki bir soru üzerine ise; “Bizde göreve talip olunmaz görev tevdi edilir. Böyle bir görev büyük bir sorumluluk ve çok ağır bir yüktür. Ancak aynı zamanda şerefli bir görevdir.” diyerek hem görev için yeşil ışık yakmış oluyor, hem de parti içi demokrasinin cılız kaldığını itiraf etmiş oluyor.
İşte bu noktada adama “Peki, sizin Erbakan Hoca’nın oğlu olma dışında ne özelliğiniz var” diye sormazlar mı? Bu ağır bir yük diye belirttiğiniz yükü layıkıyla omuzlamış parti genel başkanının partiden ayrılması nasıl olur da partiyi olumsuz etkilemez.
Bu kafayla bu partiye yazık ederler. Parti içi demokrasiyi uygulamayanlardan demokratik bir ülke yönetimi beklemek beyhude bir bekleyiştir. Partililer, aklıselim bir şekilde karar verecek, partilerini bu çıkmazdan kurtaracaklardır.
Ben şahsen Numan Kurtulmuş’un bu partiye kazandıracağı çok şeyi olduğuna inanıyorum.
Veya Numan Kurtulmuş’un başka parti kurması halinde Türk siyasetine çok şey kazandıracağına inanıyorum.
Saadet Partisi ve ülkemiz için hayırlısı olsun inşallah.
YAZIK SAADET’E
