BÖYLE BAYRAMLAR OLMASIN!

Kanal T TV’de kalemi keskin gazeteci hemşerimiz Feti Akar’ın hazırlayıp sunduğu ‘Haberin Gündemi’ programını izledim. Programın konukları İstanbul’da avukat Abdurrahman Cebe ile Sultangazi Belediye Başkan Yardımcısı Avukat Hacı Orhan’la birlikte, anayasa oylaması sonuçlarının kritiği yapılıyordu. Düşündüm de, sonuç % 58’le de olsa Evet çıkmasaydı ne olurdu, diye…

Bilhassa önemsediğim maddelerden geçici 15. maddenin kaldırılmasıyla darbecilerin koruma zırhı kalkıyor, ayrıcalıklı insan olmaktan çıkıyorlardı. Zaman aşımı tartışıladursun, daha da önemlisi darbe yapmanın suç olduğu halk tarafından da kabul görüyordu…  ‘Evet’ çıkmasaydı, ulusumuz artık; tekerlemenin diğerini söylemeyeyim ama sırtından sopanın eksik bırakılmaması gerekenlerden’ görülecek olmasının yanı sıra, cumhuriyetimizin bir ‘muz cumhuriyeti’ olduğu bizzat halkın kendisi tarafından da maazallah tescillenmiş olacaktı.

Öte yandan, darbe yapmak TCK’na göre suç olduğundan yapanlar da doğal olarak sanık olması gerektiği halde egemenlik ve sonuçta devlet gücü, halkın elinden alınıp darbe yapanların eline geçtiğinden yargılanması fiilen mümkün olamamaktaydı. 27 Mayıs 1960 ve 12 Eylül 1980 darbeleri gibi… Oysa suç teşebbüs aşamasında kalmış, yani darbe hazırlığını yapanlar sonuca varamadan yakalanmış ise takibi ve cezalandırılması ancak mümkün olabilmekteydi… Son Ergenekon “dizi” si gibi… İşte, Türk hukuk tarihinde ilk kez bu genelleme bozulmuş, darbeyi yaparak yönetime zorla el koyanların ve bunun devamını sağlayanların 30 yıl sonra da olsa yargılanması ve sonuçta cezalandırılmasının yolu halk tarafından açılmış olmaktadır. Bu bile başlı başına bir devrim sayılmalıdır.

Böyle bir yargılamada TCK’nun iştirake ilişkin hükümleri de uygulanmak suretiyle giydiği kutsal elbiseyi kirleten işkenceci komutanlara zamanında alkış tutan, sağcı veya solcu olarak nitelediği komşusunu bile ispiyon ederek işkence görmesini sağlayan, kamuoyunda ‘Sıkıyönetim Komutanının adamı’ olarak ünlenen, hatta Pirin Palas gibi yerlerde gözleri bağlı işkenceye maruz bırakılan tutukluların sorgusuna dahi katıldığı söylenen sivil yerli işbirlikçilerinin de yargılanmasının yolu açılmıştır. Çünkü yağmurlar yağmış, ama yarıklar kapanmamıştır. Bu “yarıklardan” bazısı vefat ettiğinden ceza davası açılması mümkün olmasa bile ‘Keser döner sap döner. Gün gelir hesap döner’ misali hak dünyada açılacağından, işkence yapanlar, yaptıranlar ile yapılması için ihbarda bulunanların cehennem ateşinde yanmaları için Allah’ımıza dua edelim. Bu işbirlikçilerden, o tarihte reşit ve mümeyyiz olduğu halde işbirlikçi ebeveynine destek çıkıp, bu gün de demokrasi havarisi kesilen, kendisi ve ailesinin “yasal sebep” olmaksızın zenginleşmesine karşın yöneticisi bulunduğu kurum ekonomisine “attırdığı top ” yetmezmiş gibi başka toplar da attırarak sonucu sahiplenmeye kalkışan, kamuoyu ve yetkili makamların haklı tepkisi üzerine ise “yandan çark edenler” toplumun yüzüne nasıl bakacaklar acaba... Tabi, yüz varsa!...

Ad veya soyadı benzerliği veyahut soyut bir iddia yüzünden işkencede gözünü kaybedenler, atalarından gelen soyadını değiştirmek zorunda kalanlar, kolunu, bacağını, memuriyetini, okulunu, tek kelimeyle geleceğini kaybedenler, şüphenin “Komutan emri” ile hukuk ilkelerinin tersine aleyhe yorumlanması sonucu konulduğu dört duvar arasında eşeğin anırmasını bile özleyenler…

Bu bayram sizin bayramınız…

 Üstat Mehmet Akif’in ‘Allah bir daha bu millete İstiklal Marşı yazdırmasın’ dediği gibi…

Biz de ‘Allah bir daha bu millete böyle bayramlar yaşatmasın’ diyoruz…