Yürütme gücü, demokrasilerde yasama ve yargıdan sonra gelen güçtür. Bazen basın da dördüncü güç olarak kabul edilir, ama bu günkü konumuz yürütme gücü…
Yürütme gücü, yasama ve yargının elidir, koludur. Çünkü çıkarılan yasalar ile alınan kararlar, adından da anlaşılacağı üzere yürütme gücü tarafından yerine getirilir.
Kısaca bürokrasi kelimesiyle özetlenen yürütme organı içerisinde bilhassa vali, müsteşar veya genel müdürlük gibi kilit görevlere yapılacak atamalarda değişik il milletvekillerinin, hatta bakanların tatlı bir yarış içerisine girdikleri görülebiliyor… Hatta liyakatin dışında az da olsa sadakatin arandığına da rastlanılıyor. Çünkü her ne kadar “üniter devlet” kavramı dilimizde pelesenk olsa da bürokratlar, kökenlisi olduğu ilin ve milletvekillerinin o kurumdaki “vekili” sayılır. Karadeniz illeri ile Malatya gibi bazı iller bunun önemini çok çok kavramış olmalılar ki, bürokrat atamasını bakan ataması gibi önemserler. Hatta öyle olur ki, kâğıt üzerinde olmazsa bile, ağızlarda “lobi” deyimi oluşur ve yaygınlaşır. Ama gel gör ki, bu Adıyaman’da fazla görülmez. Son birkaç yıl dışında damarlarında bürokrat yokluğunu hissetmiş, hatta ezikliğini sürekli çekmişiz. Bunun önemini kavramasından olacak ki, Adıyaman Üniversitesi Rektörü Mustafa Gündüz’ün geçtiğimiz aylarda Ankara’da bir kısım bürokrasiyle “tanışma yemeği” düzenlediğini duydum ve yararına inanıp öteden beri düşündüğüm böyle bir etkinliği yapmasından dolayı da içten takdir ettim. “Gönül ne yemek ister ne yemekhane / Gönül muhabbet ister yemek bahane” örneği böylesi bir etkinliğin daha genişletilmiş şekilde ilimizin beş milletvekili tarafından müştereken düzenlenmesinin yararlarını düşünürken basından okuduğum bir haberle sarsıldım...
Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanı hemşerimiz Abdullah Güven, görevinden alınarak “kızak” sayılabilecek bir göreve, Sağlık Bakanlığına müşavir olarak atanmış…
Konu hakkında bilgisi olan, “ikinci vatanım” Ankara’daki dostları arayıp nedenini sordum; İlgili bakan Selma Aliye Kavaf’ın “kendi kadrosunu” kurmak amacından başka görünürde bir nedenin olmadığı anlatıldı. Ki Güven, dişiyle tırnağıyla çalışıp elde ettiği başarılarla bürokraside yükselen örnek yıldızlarımızdan biri idi.
Ama bu kez, yıldızımız “icra” masasından “rica” masasına kaydı, kaydırıldı…
Askeri literatürde bir deyim vardır ya hani; “durumdan vazife çıkarmak” diye… İşte başta milletvekillerimiz olmak üzere tüm duyarlı insanlarımıza çıkan vazife, bu yıldızı bir an önce tekrar eski “masa”sına kaydırmaktır, demeyeceğim.
Daha doğrusunu söyleyeceğim; parti ve bürokrasi içi dengeleri de gözeterek; “ortak akıl” ve “uzlaşma” ilkelerini göz önünde bulundurarak fırsat kollayıp ilk etapta önemli “başka bir rica masasına” kaydırmak olmalıdır…
Yoksa daha çoooook dövünüp dururuz!...
Birlikte izleyecek, birlikte görecek ve sonucu da yine birlikte yorumlayacağız…
YİNE YARGI VE YÜRÜTMENİN KULAKLARI ŞİŞTİ…
Yukarıda demokratik organlardan bahsettik. Yürütme organını temsil eden Hükümet Binası ve Yargı organını temsil eden Adliye Binası ile çevrili alanda çalışma gün ve saatleri içerisinde yüksek sesli müziklerle kutlama, açılış ve benzeri etkinlik yaparak bu organlarda çalışan görevliler ile hizmet alan yurttaşların kulağını şişirmek, yanındakinin konuşmasını duyamamaktan ötürü sinir kat sayılarının yükselmesine sebebiyet vermek; acaba Adıyaman’dan başka bir yerde görülüyor mu?
Veya daha da önemlisi bundan dolayı uğranılan iş ve verim kaybını önlemek için bu tür etkinlikler için başka uygun bir alan arayışına girişiliyor mu?
BÜROKRASİDEN BİR YILDIZ KAYDI….jpg)
