SABIRLAR TAŞMASIN SİNİRLER BOZULMASIN…

Her gün insanların kafasını karıştıran, sinir sistemleri alt üst eden kötü haberler öyle bir hal almış ki, sokakta insanların birbirlerine bakışlarını bile değiştirmiş. Ülkede meydana gelen üzücü haberleri dinlemek aile içinde bile etkisini gösterir hale gelmiş.

Bir yanda ekonomideki olumsuzluklar diğer yanda işsizlik içinde kıvranarak iş arayanlar. Bir yıl boyunca tarlasına gidip gelerek umut içinde ürünlerin iyi olmasını beklerken beklendiği şekilde hasat alamayanlar.

Evinde birkaç çocuğu olanların bu çocukları nasıl büyütür ve okuturum derdinde olanlar. Yaz mevsiminde çeşitli illere ırgatlık yapmaya giden insanların oralarda yaşadıkları ortamları gördükten sonra böyle insanlık mı olu diyenler. Her tarafta acı dert ve üzüntü. Diğer taraftan abluka altında yaşayan çocukların yeterince gıda alamadıkları için onların acılarını biraz olsu hafifletmek adına yola çıkan gönüllü yardım eli uzatmak isteyenlere karşı insafsızca, vicdansızca Fahrileri, Furkanları katledenleri insanlar görünce üzülmek bir yana insanlarda nefretlerin artmaması elde değil.

Aynı yolda giden iki araç sürücüsünün bile birbirlerine tahammülleri kalmamış. Aynı ortamda çalışan kişiler birbirlerine güvenmez hale gelmiş. Aynı masada oturup çay içenler arasına bir anda havanın değişerek istenmeyen neticeler meydana getirir olmuş.  

İşi biraz iyi olanların üzerinden kötü gözler eksilmemiş, dedi kodu,  gıybet almış başını gitmiş. Evini idare edemeyenler köşelerde hükümetler kurup, hükümeti devirir hale gelmiş. Muhalifseniz birine, karşınızdaki iyi de yapsa doğru da söylese,  hak yerine teslim edilmez olmuş.  Halktan yetki alanlar toplumla ilişkisini kesmek durumunda kalmış. Çıkarlar söz konusu olunca akrabalık, dostluk arkadaşlıklar bir anda bozulur hale gelmiş.  Hakkı savunanlar, çıkar uğruna, haksızlığın yanında yer almaya başlamış, komşu komşusunu tanımaz olmuş. Ne olmuşsa olmuş ne yazık ki giderek kötü olmuş.

Her nerede ne oluyorsa herkesin evinin içinde gözler önüne sere serpe olmuş. Borç alan borcunu vermemiş, kimse kimseye borç veremez olmuş. Biraz geliri olanlar kanat etmemiş ayağını yorganına göre uzatmamış başından büyük işlere girmiş kendisini ve çevresini perişan etmiş.

Kimi işini gücünü bırakmış denizin balığı kaç sefer zıplayarak atlayabilir. Demiş. Yöneticilere İdarecilere saygı kalmamış, saygın insanlara isimleri ile hitap eden cahiller türemiş. Adalet Mülkün temelidir. Buna inanmayanlar, Adaletsizlik yapmış. Benim adamım diyerek bir diğeri perişan edilmiş kuru çulda oturmak zorunda bırakılmış. Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın, anlayışı ile hareket edenlerin yüzünden her gün evlere ateşler düşmüş. Ciğerler yanmış, yuvalar yıkılmış, kadınlar dul çocuklar yetim kalmış. Anaların yüreğine ateş düşürülmüş.

Aktütün den, Şemdinli’den gelen haberler insanımızın sabrını taşırmış. Sinirleri bozmuş, Ülkede huzurlu yaşamaya gölge düşürmek için her gün yeni bir senaryo hazırlayanlar, bir gün kötülüklerin kendilerine döneceğinin farkında olmamış.

Saygıyı, sevgiyi bilen bir arada yaşamayı isteyenleri uysal koyun olarak görenler sonunda aldanırlar. Vatani görevlerini yapan, Vatan topraklarını korumak için sabahlara kadar nöbet tutan, güvenliğimiz için sokaklarda sabahlayan suçsuz masum insanlara kurşun sıkmak hiçbir vicdana yakışmaz. Bu derebeyliği yapanları savunanları da insanlık asla kabul etmez. Büyük Ülke olan, çevresine karşı bariyer gibi duran Türkiye’de birileri huzur bozmak adına her türlü çirkefliği yapabilirler.

Vatandaş olarak değerlerimize sahip çıkmak zorundayız. Her ne kadar zorumuza gitse de kararlılığımızı bozmadan içimizdeki sağduyuyu elden bırakmamalıyız.