Belki yeterli değil, belki yapılması gereken daha çok işimiz var. Türkiye bu haliyle bile hak ettiği yerde değil ama insaflı olmak gerekir. Son birkaç yılda çok mesafe kat ettik.
Çocukluğumda bankamatik kuyruğuna girmedim ama çay kuyruğuna çok girdim. Gazyağı almak için saatlerde sıra beklediğimi hatırlarım. Yoksa gece karanlıkta kalacak, ödevlerimizi yapamayacaktık.
Bunlar artık nostalji oldu ama yakın tarihte İMF’ den birkaç yüz milyon dolar kredi alabilmek için Irak’la savaşmayı göze almadık mı?
Dünya bankasından küçük bir hibe veya AB’den bir kredi koparmak için neler yapmıyorduk. Her gün kanun değiştirip, yasalarımızla oynamıyor muyduk.
Avrupa Birliği üyeliği için on yıl, yirmi yıl sonrasına tarih verilsin diye ne kadar elin kapısında bekledik.
Ama şimdi ne durumdayız. Gıpta ile baktığımız komşumuz Yunanistan’daki mali kriz bize eski günlerimizi hatırlatıyor. Yakın tarihte en az 10 Avrupa ülkesinin daha Yunanistan gibi krize girmesi muhtemel.
Medeniyetin beşiği diye bize yutturulan Avrupa artık çökme eğilimine girdi. Nasıl ki, daha önce atalarımızın kurduğu imparatorluk medeniyetin beşiği olarak gösterilmişse, o ruhun dirilişi ve dinamiklerimizin harekete geçmesi ile birlikte yine süper güç konumuna gelme noktasındayız.
Son yıllarda Avrupa ve ABD yerine kendi bölgemizde sürdürülen politikaların ne kadar yerinde politikalar olduğu yavaş yavaş görülmeye başlandı. Bölgesel bir güç olmanın ötesinde küresel bir güç olma yolunda hızla yürüyoruz.
Uygulanan akılcı politikalar neticesinde küresel mali krizden en az etkilenen ülke Türkiye’dir.
Eskiden “Almancı” dedin mi akan sular dururdu. Bir iki yıl Almanya’da kalan biri artık ömür boyu zenginlik içinde bir hayat sürebilirdi. Şimdi Almanya bile kendinden korkar oldu.
Türkiye, artık İMF’ ye “anlaşamadık, kredi falanda istemiyoruz” diyebiliyor. Türkiye düştüğü ekonomik krizlerden alnının akıyla çıkabildi. Belki vatandaş çok ağır bedeller ödedi ama ülke güçlü olunca vatandaşta güçlendi.
Hatta Avrupa Birliği'nin yıllardan beri üye olarak kabul etmediği Türkiye'nin, krizden çıkış metotlarının örnek alınması gerektiğini dile getiren önemli Avrupalı ekonomistler var.
Özellikle son on yılın başında kendini iyice hissettiren bankacılık sektöründeki finans krizinden çıkışını örnek gösteren ekonomistler yolsuzluklarla mücadelede de Türkiye’nin başarılı olduğunu savunuyorlar.
Güçsüz iktidarlar, yetersiz siyasetçiler ekonomide, siyasette ve diğer bütün alanlarda ülkeyi kaosa, krizlere, çıkmazlara sürüklerler.
Güçlü iktidarlar radikal kararlar almada cesur davranabiliyorlar. Köklü reformlar yapabiliyor, kanun ve yasa değişiklikleri yapmada zorlanmıyorlar. Böyle olunca da ekonomi daha dinamik ve güçlü olabiliyor.
Mali çöküntü beraberinde diğer olumsuzlukları da getiriyor. Her gün sokaklarda polisle çatışan göstericiler, yönetime olan memnuniyetsizliği bahana ederek kırıp döken aşırı uçlar, zaten iyi durumda olmayan ekonomiye ek külfetler getiriyor.
Ben artık güçlü olduğumuza, daha da güçleneceğimize inanmak istiyorum.
Hatta, sosyal ve siyasi bakımdan hala desteklediğim AB’yi ekonomik olarak artık basite alıyorum. AB’ ye girmesek belki daha iyi olur diye düşünüyorum.
GÜÇLÜYÜZ / GÜÇLENECEĞİZ
Nerden nereye geldik.
