Eski Samsat’ta yaşayıp, baraj suları altında kalmanın o onulmaz acısını iliklerinde hisseden tüm Samsat’lılara ithaf olunur.

  SUYA  BATMAYAN  GÜNEŞ

(TARİHİ  SAMSAT  DESTANI)

Bir ürperti bir titreme şafak vakti hava serin,

Ne kırk’lar geçti buradan, ne izi var yedi’lerin.

Bir ıslaklık var kumlarda çıplak ayak yürüyorum,

Yalnızlığımla baş başa bir dost izi arıyorum.

Uzaklardan kopup gelen üst üste binmiş dalgalar,

Size kucak açmış bekler kıyıda yalçın kayalar.

Aydınlandı kızıl şerit gösterdi güneş yüzünü,

Geriye dönüp bakınca gördüm Sumeysat düzünü.

Uzaklardan birkaç gölge bir o yana bir bu yana,

Hayal meyal seçiyorum epey uzak geldi bana.

Bir yanımda derya deniz, bir yanda Sumeysat düzü,

Fırat ile ağlaşıyor mahzun bir tanrıça yüzü.

Alabildiğine geniş, sanki gökten inen tepsi,

Aniden kıvrılıverir…İşte Bakacak tepesi.

Dağlar, deniz işte Samsat.. Yakuttan bir kolye gibi,

Parıldarken göz alıyor tarihin en son galibi.

Ruha ya ismini vermiş  Tarihi Samsat kapısı,

Zamana meydan okuyor  göz kamaştıran yapısı.

Apayrı bir anlam katar  nemrutların hikayesi,

Şimdi bile duyuluyor  çağların gizemli sesi.

Kimler geldi kimler geçti..Bir yıldız yatar koynunda,

Bir kurtuluş beratı ki sallanır durur boynunda.

Bir söylenti dolanıyor bir kulaktan bir kulağa ,

Önüne set çekilecek.. Perçin vurulacak dağa.

Dört bir yanın sıra dağlar kaderine  mahkum gibi, 

Başın dimdik duruyorsun  kükreyen bir aslan gibi.

Sular seni yutacakmış. Değer’miydi bunca çaba?

Sana kucak açmış bekler ihtişamlı KARABABA.

Kıyamete bir alamet…. Fırat tersine akıyor,

Sen sulara gömülürken tüm  gözler donmuş bakıyor.

Önüne çıkanı yutan bin bir başlı bir ejderha

Bunlar son çırpınışların, sen çıkamazsın sabaha

Güneş tepende.. Kavurur sanki bağrın yanmış  gibi,

Suya  bıraktın  kendini.. Şimdi suya kanmış  gibi.       

Payitaht oldun zamana.. Tarihte yok sana denk eş,

Haşmetinle batıyorsun….Sanki SUYA BATAN GÜNEŞ.

Önüne setler çektiler betondan bir urgan gibi,

Örtüyor bak üzerini! Dalgalar bir yorgan  gibi.

Renkli  kişiliklerinle tarih seni yazadursun,

Fırat sana  mezar oldu, bebek gibi uyuyorsun.                                                                                 

Mehmet   AKTAŞ   /   12  Ekim  2020