“O” KARANLIKLARI AYDINLIĞA KAVUŞTURUR

Allah Teâlâ insanları imtihan etmek için yaratmıştır. Bu Kur’an da bazı ayetlerde şu şekilde dile getirilmiştir.

“insanların hangisinin daha güzel amel yaptığını deneyelim diye şüphesiz biz yeryüzündeki şeyleri ona bir ziynet yaptık”. Kehf süresi 18/7

“O hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır.”Mülk suresi 67/2

İnsanların imtihanlarında başarılı olmaları için bir eğitici ve öğreticiye sorumluklarını bildiren ve açıklayan rehbere ihtiyaçları vardır. Allah Teâlâ bu ihtiyacı ise peygamberler vasıtasıyla gidermiştir. Tarihin akışı içinde insanlığın takınmış olduğu tutum ve davranışlar göre sayısız peygamberler gönderilmiş; toplumları doğru ve hak olana yöneltmek için tebliğ ve davette bulunmuşlardır.

Kimi zaman peygamberlere karşı tavır alınmış onlara zulüm yapılmıştır. Buna bağlı olarak toplu helakler yaşanmıştır.

Nuh Salih ve Lut gibi peygamberlerin kavimleri bunlardan en önemlileridir.

Bundan 14 asır önce peygamberlerin getirdiği öğretilerin bir değer olarak algılanmaktan vazgeçilmesi sonucu insanlık itikadi ve ahlaki bir çöküş içerisine girmiş, kendi elerliye yaptıkları putlara tapmaya başlamışlardı.

Zina kumar yaygınlaşmış. Güçsüzlerin ve kimsesizlerin ezilmesi, birilerinin sırtına basarak yükselmesi normal davranışlar haline gelmişti.

İşte tam bu sırada milad dan sonra 571 senesi 20 Nisan pazartesi gecesi sabaha karşı Mekke’de  Hz. Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem) dünyaya geldi.

Peygamber efendimizin (S.A.V.) dünyaya gelişi insanlık tarihi için bulunmaz bir nimettir. Zira O kendisinden önce gelen Peygamberlerin yaptığı gibi insanlığı Allah’a kul olmaya çağırmıştır.

Resulallah, insanları Allah’a, kendi nefislerine ve canlı- cansız çevreye karşı yerine getirmeleri gereken sorumlukları olduğunu tebliğ etmiştir. Bu tebliğini anlatarak öğreterek yaşayarak ve uygulatarak insanlığa öğretmiştir.

Bu sayede karanlıkta olan insanlık aydınlığın nuruna kavuştu.

Ülkemiz genelinde peygamberimizin doğum günü mevlitlerle kutlanır. Dualar okunur. İlahiler okunur.

Kandil yemekleri ve tatlıları yapılıp dağıtmak elbette güzeldir. Yapılması da gerekir.

O’nun evrensel olan nübüvvetini anlamaktaki asıl gaye; Allah’a olan tevekkül ve itimadını, Kur’an’a dayanan engin ahlakını, insanlık ve merhametini, sabır ve sebatını, kerem ve cömertliğini, fazilet ve cesaretini, insanlığa sunduğu değerleri ve hayat biçimini anlamak, biz bunun neresindeyiz diye düşünmek ve düşünceyi hayata tatbik etmek gerekir.

Zira Peygamberimizin getirdiği hayat felsefesini uygulamadan Allah’ın sevgisini de kazanmamız zor olur.

“Habibim, de ki Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın.” Al-i İmran 3/31.

Günümüzde maddeye verilen değer maalesef insana verilmiyor. Kişisel ve toplumsal menfaatler için haksızca savaşlar yapılıyor…

Teknolojik gelişmişlik insanların yararından ziyade aleyhine kullanılır olması peygamberimizin getirdiği ortak insanlık değerlerinden uzaklaştığımızın önemli bir göstergesidir.

610 – 2010 aradan geçen 1400 yıl olmasına rağmen Peygamberimizin (S.A.V.) öğretisi hala taptaze durmaktadır.

Bizim yapacağımız bu değerleri hayatımıza tatbik etmektir. O zaman huzurlu bir aile, huzurlu bir toplum oluruz.