AYDINLIĞA

Beklenen değer ise beklemeye değermiş,

Beklenen değer ama, beklerken usanırım.

Beklerken bile seni sevmeye doyamadım,

Ne hepten kaybederim ne yoktan kazanırım.

Kaldıramam başımı bakamam gözlerine,

Çevir yüzünü benden, bakmaya utanırım.

Kurşun geçmez derler ya zifiri bir karanlık,

Tan yeri ağaracak..  Daha çok var sanırım.

Gelecek te gelecek aydın günlere gebe,

Aydınlık günler için sana sevdalanırım.

Göz aç kapa oyunu.. Hani şafak yakındı,

Şafak yakın bilirken her zaman aldanırım.

Gururumla yaşarım namerde etmem minnet,

Ne boyun eğerim, ne de o kadar alçalırım.

Bir canım var verecek belki bin cana gebe,

Can katmak için en ön safta siper alırım,

Önce kıyamet sanki sonra ince bir ıslık,

Ben bu kurşun sesini nerde olsa tanırım.

Uçan yağlı  mermiyi durdururken sinemde,

Vurulurken cepheden cepheye uzanırım.

Yarar iken havayı tiz bir ıslık sesiyle,

Yağlı kurşun sinemde.. Yere kapaklanırım.

Kuru bir kan göleti sarar iken çevremi,

Ben bir köşe başında boyunca uzanırım.

Kaldırımda uzanmış kaskatı kesilmişim,

Nefes alamam ama  türkü mırıldanırım.

Ya bir köşe başında sinemde yağlı mermi,

Ya da yağlı urganın  ucunda sallanırım.

Vuruldukça canlanır yere düşen her fidan,

Elini tutmasam da hep yanında kalırım.

Hayat için ihtiyaç var ise taze kana,

Kan verirken toprağa toprakta canlanırım.

Aldığına can katıp vermek için, bizlerden,

karşılık beklemeyen toprağı kıskanırım.

Ufukta silüetin çağırır gibi beni,

Süzülerek topraktan, sana kanatlanırım.