VAR YOK MİSALİ

Mutfağa yeltendim musluk akmıyor,

Derinden gelecek vayım çok benim.

Bir iki uğraştım çakmak çakmıyor,

Demliğim var ama çayım yok benim.

Çaldığım kapılar oralı değil,

İçim yanar ama yaralı değil,

Derdimi kimseler soralı değil,

Her iş onda biter, dayım yok benim.

Göz gözü görmüyor her yer karanlık,

Çakılıp kalmışım her şey bir anlık,

Kıpırdamaz oldum, bil ki kurbanlık,

Gece aman vermez. Ay’ım yok benim.

Gözümün önünden geçer hayaller,

Sorasım geliyor.. Nedir bu haller?

Her bir şey gizlenmiş pusuda bekler,

Hesabım var ama sayım yok benim.

Yar geçmiş karşıma, sallanıp durur,

Yüreğim kan ağlar gözyaşım kurur,

Vurmak istediğim o zaman budur,

Oku buldum ama yayım yok benim.

Düşmüşüm yollara, yol epey uzun

Beni düşünüpte kalmasın gözün

İçerim kan ağlar yüreğim mahzun

Eğerim var ama tayım yok benim.

Bin bir meşakkatle,  yarı yoldayım,

Ne bir dayım oldu nede bir çayım,

Bir ok fırlatmaya olmadı yayım,

Parsellenmiş her yer, payım yok benim.

Pekiyi alan çok, çifter yıldızlı,

Levhalar yazılmış, altın yaldızlı,

Dolaplar dönüyor, dünyadan hızlı,

Dönek dönmelerle işim yok benim.